तिम्रा ती अधरले
मात लागाउछन,
तिम्रा ती नजरले
मात लाउछन, मानौ कुनै अभिनय
भैरहेको छ यहाँ जहाँ तिमी छैनौ
तिमी जुन दिन देखि मलाइ
जुन जस्तो देखिन थाल्यौ
त्यही दिनदेखि औँसिको रात
पनि बिर्सिदै गए ।
एउटा पत्थर लाइ तिमी भगवान सम्झिन्छौ अनि मेरो मायालाइ किन पत्थर बिर्सन त म तिमिलाइ सधैका लागि बिर्सन पनि सक्छु के तिमी मलाइ कहिले नसम्झी बिर्सन सक्छौ ।
गोविन्द प्रतीक
इन्द्रसरोवर – २ कुलेखानि