किन बढ्दैछ दुरी अभिभावक र सन्तानका विच

(प्रस्तुती : कमला जोशी

२७ असोज,काठमाण्डौ – बढ्दै गएको आधुनीकताले मान्छेलाई एकातिर सजिलो बनाएको छ भने अर्को तिर दर्दनाक अवस्था शिर्जना पनि गरिरहेको छ । आज भोलि मान्छेलाई विषेश गरेर शहरिया मान्छेलाई न खान फुर्सद छ, नत बोल्न, यति व्यस्त छ कि उसले आफ्नो पराया को भनेर चिन्न पनि छोडी सकेको छ ।

ईष्ट मित्र आफन्त सँग भेटघाट गर्न फुर्सद छैन । यहाँ सम्म कि, आफैलाई जन्म दिने आमा वुवालाई समेत बृद्धाआश्रम पठाएर आफु माहाँन बन्दैछन् । आफुलाई कुनै न कुनै काममा व्यस्त राख्नु र जिवनमा आफ्ना सबै आवस्यकता पूरा गर्न दुःख गरेर सुखको आशा गर्नु पनि नराम्रो होईन, साझ बिहान छाक टार्न मुस्किल पर्न थालेपछि बाध्यतामा विदेशीन्छन् ।

अनि श्रीमती पनि पानी पुरी चटपटे बेचेर सन्तानको पेट कसरी भर्ने भन्ने चिन्तामा रुमलिन्छीन् ,आफ्नो दुःख लाई सुखमा बदल्ने लालसामा मान्छे रातदिन व्यस्त रहन्छन् । साथीभाई सोच्छन् फलानो निकै व्यस्त छ, पैसा कमाउन मै र आफ्नो बाटो लाग्लान, आमा वुवा सोच्लान सन्तानलाई पालन पोषण गर्यौ तर आज बृद्धाआश्रम पठाउनका लागि रहेछ ,ठिकै छ भनेर चित्त बुझाउलान् । देश दुनिया हरेकले चित्त बुझाउलान् । के नवकोपिला चित्त बुझाउन सक्छन् रु भर्खरै जन्मेका सन्तान जसले भोक लागेमा रोएर खान खोज्छन् र दिशा लागेमा पनि रुन्छन् ।
तोतेबोली जसले भर्खरै बोल्न सिकेका हुन्छन्, आमा।।।१ वुवा, भन्न सिक्दै गरेका हुन्छन्, के तिनिहरुले जानेका हुन्छन् र मेरा वुवा, आमा व्यस्त छन् भनेर रु होइन तिनिहरुले जानेका हुदैनन् । तोतेबोली बोल्ने बच्चा जसको पहिलो पाठशाला घर हो । आज त्यो घर खेलौना घर भएको छ । क।ख गन्ने औलाहरु आज मोवाईलमा खेल खेल्छन् । पेन्सील समात्ने हातहरु आज मोवाइल र टेलिभिजनका रिमोट समात्छन् ।
हर रात नसुतिन्जेल बच्चा टेलिभिजन र मोवाईल जस्ता मनोरञ्जनका साधनमा भुल्छन् । जसले गर्दा तिनिहरु नत आफ्नो पढाई बारे जानकार छन् नत भविष्य प्रति नत आफ्नै आमा वुवाको माया प्रति ।

आमा भोक लाग्यो, सन्तान रुँदा “ तिमि कार्टुन हेर बाबु म खाना पकाउछु” । आमा भोक लाग्यो भन्दा “ तिमि मोवाईलमा खेल् खेल भन्दै भुलाउने गरिन्छ ” । स्कुलबाट आउने वित्तिकै गृहकार्य गर्नु पहिले टेलिभिजन का कार्टुनहरु हेरिन्छन् ।एउटा टेलिभिजनका लागि वुवा सामाचार हेर्न खोज्छन्, आमाले सिरियले भने सन्तानको प्रिय कार्टुन हुन्छ । तिन जना विचको झगडामा आखिर जित हुन्छ सन्तानको ।
जिताउने पनि आमा वुवानै हुन्छन् । किनभने हरेक पल आमा वुवाले टेलिभिजन हेर्न छुट दिईरहेका हुन्छन् । आफु कतै गफ गर्दा सन्तानलाई टेलिभिजनमा भुलाएर जाने । सन्तान रुदा, नयाँ नयाँ कुराको माग गर्दा हरेक कुराको समाधान टेलिभिजन हुन्छ ।

हुँदाहँुदा सन्तानलाई टेलिभिजन हेर्ने वा मोवाइल खेल्ने बानीनै बसीसकेको हुन्छ । अव उ टेलिभिजन विना केहि सोच्न सक्दैनन् । टेलिभिजन हेर्न नदिए रिमोट फोड्ने , टेलिभिजननै बन्द गर्ने, भाडा कुडा फाल्ने , रुने कराउने यहाँ सम्मकी उसले आफैले आफैलाई नोक्सानी पुर्याउन सम्म पनि पछि पर्दैन ।राजधानी हो काठमाण्डौ, कस्तो सभ्यता सिकाउदैछ गाउलाई यसले रु परिवारनै शिक्षित र सभ्य हुन्छ राजधानीमा त भन्ने भनाईलाई गलत बनाउदैछ । राजधानीका बच्चा निकै ज्ञानी र बुद्धिमानी हुन्छन् भनेर परिवारनै राजधानी सर्ने गर्छन् कुना कन्दराबाट ।
तर आज त्यहि राजधानीमा रिमोटको विषयलाई लिएर वालिका ले आत्महत्या गरिन भनेको सुन्दा मन साह्रै आतँकित भएर आएको छ । वालवालिकाको मनोविज्ञालाई दर्शाउछ यो घटनाले ।बैठक कोठामा आमाले टेलिभिजन हेर्न रिमोर्ट दिईनन् भनेर आफ्नै कोठामा सलको पासो लगाएर आत्महत्या गरेकी छिन् एक वालिकाले । घटना आज विहानको हो तारकेश्वर नगरपालिका निवासी सुनिता लामा ९ नाम परिवर्तन ० ले आमाले टेलिभिजन हेर्न नदिएको भनेर आवेगमा आफ्नै ज्यान फालेकी छन् । उनि जम्मा १४ वर्षकी र कक्षा सातमा अध्ययनरत विद्यार्थी हुन् । वुवाा बैदेशीक रोजगारीमा विदेशीएका र घरको एक्लो सन्तान वालिकाको शिक्षा दिक्षा लालन पालन आमाले नै गरिराखेकी थिईन् ।

परिवारको एक्लो सन्तान उनिलाई सबै कुरा पुरा हुदा हुदै आज उनको ज्यान लिने पाटो टेलिभिजन भएको छ । यसरीनै कतै सन्तानको आफ्नै ढिपिले त, कतै आमा वुवाको व्यस्तताका कारण आज वालवालिकाको मनोविज्ञान यसरी बद्लिएको छ ।सानै देखि टेलिभिजन, मोवाईल लगायत सञ्चारका साधनहरुनै उनिहरुको साथी बनाई दिँदा आफ्नो आमा वुवा भन्दा बढी विश्वास टेलिभिजन र मोवाई जस्ता उपकरणमाथि परेको छ ।
यसले गर्दा राम्रो शिक्षा र ज्ञान भन्दा पनि नकारात्मकतालाई उनिहरुले अनुसरण गर्ने गरेका छन् । आफ्नो व्यस्ततालाई एकैछिन् । विश्राम दिएर आमा वुवाहरुले सन्तानको मनोभावना बुझ्ने र असल साथी बन्ने तिर सोच्न जरुरी छ ।

स्रोत व्यक्ति : राजन थापा